Ստեփանակերտի, ինչպես նաև ամբողջ Արցախի, խորհրդանիշն է “Մենք ենք, մեր սարերը” կամ ինչպես տեղացիներն են ասում Տատիկ – Պապիկ տուֆակերտ կոթողը, որը գտնվում է քաղաքի մուտքի մոտ՝ բարձր բլուրի վրա: Ճարտարապետ Յուրի Հակոբյանի և քանդակագործ Սարգիս Բաղդասարյանի ստեղծագործությունը խորհրդանշում է ընտանեկան արժեքների և կյանքի պահպանման նկատմամբ արցախցիների անկոտրուն կամքը: Կարմիր տուֆից կերտած քանդակը ներկայացնում է ավանդական տարազով տարեց արցախցի ամուսինների` ուս ուսի, հպարտ կեցվածքով ու սևեռուն հայացքով: Այլ կերպ այս կոթողը անվանում են նաև Երկարակյացների հուշարձան:
Լավ զարգացած ճանապարհատրանսպորտային պայմանները հնարավորություն են տալիս հասնել «Մենք ենք, մեր սարերը» հուշարձան անձնական մեքենայով կամ օգտվելով տարբեր տուրիստական ընկերությունների ծառայություններից, որոնք առաջարկում են կանոնավոր տուրեր դեպի Հայաստանի տարբեր տեսարժան վայրեր։ «Մենք ենք, մեր սարերը» հուշարձան աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ ճանապարհը երկար չի թվա:
Հաճելի կլիմայական պայմանների շնորհիվ տուրիստական բարձր սեզոնը Հայաստանում բավականին երկար է տևում: Մարտից մինչև խոր աշուն օրերը տաք են, ձմեռը սովորաբար երկար չի տևում: Տեղումների արտահայտված սեզոնը փոփոխական է: Դեպի «Մենք ենք, մեր սարերը» հուշարձան տուրերի սեզոնայնությունը կախված է եղանակային պայմաններից:
ՀԽՍՀ ժողովրդական նկարիչ, քանդակագործ Սարգիս Բաղդասարյանի մտահաղացմամբ, պատվանդանի բացակայությունը ստեղծում է տպավորություն, որ քանդակները կարծես թե արմատացել են լեռներում: 1976 թ. «Правда» թերթի համարներից մեկում նշվեց, որ «Մենք ենք, մեր սարերը» հուշարձանը դարձել է « երկարակեցությանը ձոնված աշխարհում առաջին հուշարձանը»:
ՇՈՒՇԻԻ ԲԵՐԴ
13 կմ
ԿԱՆԱՉ ԺԱՄ ԵԿԵՂԵՑԻ
15 կմ
ՂԱԶԱՆՉԵՑՈՑ ԵԿԵՂԵՑԻ
17 կմ