Դադիվանքը տեղակայված է Շահումյանի շրջանի Դադիվանք գյուղում՝ Դադիվան լեռան լանջին՝ Թարթառ գետի ձախ ափին: Դադիվանքն ունի կրոնական և աշխարհիկ մոտիվներով, վիմագրերով, բացառիկ որմնանկարներով նուրբ զարդարանք: Այս պատմական հուշարձանը 13-րդ դարում կյանքի է կոչել Վախթանգյանների իշխանական տան Վախթանգ իշխանի կինը՝ Արզուխաթունը։ 5-րդ դարից Դադիվանքը հիշատակվում է որպես եպիսկոպոսանիստ, իսկ համալիրի պահպանված կառույցները թվագրվում են 9-13-րդ դարերով: Վանական համալիրը ներառում է 2 ժամատուն, 4 եկեղեցի, միաբանական խցեր, գործատուն, գրատուն, և այլն։ Դադիվանքը նաև Խութավանք են անվանում բլրակի՝ խութի վրա կառուցված լինելու համար:
Լավ զարգացած ճանապարհատրանսպորտային պայմանները հնարավորություն են տալիս հասնել Դադիվանք անձնական մեքենայով կամ օգտվելով տարբեր տուրիստական ընկերությունների ծառայություններից, որոնք առաջարկում են կանոնավոր տուրեր դեպի Հայաստանի տարբեր տեսարժան վայրեր։ Դադիվանք աշխարհագրական դիրքի շնորհիվ ճանապարհը երկար չի թվա:
Հաճելի կլիմայական պայմանների շնորհիվ տուրիստական բարձր սեզոնը Հայաստանում բավականին երկար է տևում: Մարտից մինչև խոր աշուն օրերը տաք են, ձմեռը սովորաբար երկար չի տևում: Տեղումների արտահայտված սեզոնը փոփոխական է: Դեպի Դադիվանք տուրերի սեզոնայնությունը կախված է եղանակային պայմաններից:
Ըստ հին ավանդության՝ Քրիստոսի առաջին հետևորդներից մեկը՝ սուրբ Դադին, դաժանաբար սպանվեց հենց այս վանքի տեղակայման տարածքում 1-ին դարում: Թադեոս առաքյալը նրան ուղարկեց Արցախում քրիստոնեություն քարոզելու: Այնուամենայնիվ, Աբգար իշխանի հրամանով Դադիին շուտով բռնում և սպանում են: Ի հիշատակ անմեղ զոհի՝ գերեզմանի մոտ վանք է կառուցվում, որը կոչվում է Դադիվանք։ Որոշ աղբյուրներում այն նաև անվանում են Առաքելոց։
Ավանդության համաձայն, խաչքարագոծության մեջ քարե «ժանյակների» նախշերը վերցրել են Խաչենի իշխանուհի Արզու Խաթունի գործվածքներից: Արդյունքում ստեղծվել է մի նոր նուրբ քարե «գործվածք»։
Հայտնի է, որ 12-րդ դարում Մխիթար Գոշը բնակվել է Դադիվանքում և հենց այստեղ էլ ստեղծել է «Դատաստանագիրքը», որը հսկայական դեր է խաղացել միջնադարյան հայ քաղաքակրթական կյանքում։
ԳԱՆՁԱՍԱՐ ՎԱՆԱԿԱՆ ՀԱՄԱԼԻՐ
71 կմ
ՇՈՒՇԻԻ ԲԵՐԴ
104 կմ
ՂԱԶԱՆՉԵՑՈՑ ԵԿԵՂԵՑԻ
105 կմ